Na przestrzeni lat istota pojmowania i klasyfikacji zjawiska chorób wielokrotnie ulegała zmianie. Zaczęto badać aspekty, które są przyczynami niepokojących objawów, poczynając od „zwykłych” czynników biologicznych i chemicznych, a kończąc nawet na tych, które mają charakter społeczny, czy behawioralny, tj. wywołane np. niezdrową dietę, niską aktywność fizyczną. Po stwierdzeniu źródeł, dolegliwości zgrupowano i utworzono ich międzynarodową listę. Temat chorób, zarówno fizycznych jak i psychicznych, oraz związanego z nimi bólu i cierpienia jest uniwersalnym motywem wykorzystywanym w literaturze, a także kinematografii. . Choroby i związane z nimi następstwa są nierozerwalną częścią ludzkiej egzystencji. Jednym z głównych przykładów wykorzystania zjawiska epidemii jako motywu literackiego jest powieść Alberta Camusa pt. „Dżuma”. Utwór przedstawia nam wydarzenia dziejące się w mieście w północnej Afryce. Autor nie zdradza nam faktycznej daty historii opisanej w książce. Przytac